ATEŞTEN GÖMLEK (Kaderimin Oyunu,16.bölüm)

YAZAR : Simay DEMİR 

Hayat dediğin bir mücadeledir, savaş meydanıdır. Burada insanın başına bir çok şey gelebiliyor. Acı çekebiliyor, incinebiliyoruz ama yine de ben insanın ne olursa olsun vazgeçmemesi gerektiğine inanıyorum. Bu sebeple kabullenmek kelimesiyle aram hiç yoktur benim. Bana hep zayıflığı hatırlatır. Ama en çok da pes etmek, vazgeçmek kelimelerini hatırlatıyor desem yalan olmaz sanırım. Asiye yaşadığı her şeyi çoktan kabul edip sadece çocuklarını güvende tutmayı tercih ederken Cemal Asiye’yi bırakıp gittikten sonra belki de ilk kez Asiye’nin ondan başkasını sevebileceğini kabullendi. Bu ikisi için de ne kadar ağır bir durum aslında. Onlar birbirinden vazgeçen ama birbirinden geçemeyen, iki biçare, hayatı kaçırmış iki aşık ve bunu en derinlerinde de kabul etmiş durumdalar. Bu vazgeçme hali yüzünden aşkları onlar için çevrelerinde herkesin bir odun attığı ateşten gömleğe dönüştü ve kendilerinden sonra önüne geleni yakıp, yıkacak…

Asiye kendisi için hayal kurmayı yıllar önce bırakırken yaşadığı her sorunda çocuklarına sarılıp, bu yaşama tutunmuş biri. Direndiği, savaştığı çok şey var; konaktakilerin şüpheli bakışları, her gün yeni birinin sırlarını öğrenmesi, Cemal’in sürekli gerginlik çıkarması ve en önemlisi Nedret’in gözünün sürekli üzerinde olması hep diken üstünde yaşamasına sebep oluyor. Yine de söz konusu evlatları olduğu için tüm bunlara razı geliyor, görmemeye ve umursamamaya çalışıyor.

Tüm bunlarla mücadele ederken Cemal’le yaşadığı durumu tamamen kabullenmiş ve ona göre çözümler üretmeye başlamış bile. Bir daha bir araya gelme ihtimalleri olmadığını, Cemal’i affetmeyeceğini yahut yeni bir başlangıç yapmayacağını düşünse bile onunla iyi geçinmek istiyor. Çünkü arada uğruna her şeyi yapacağı evlatları var. “Sen çocuklarımın babasısın” belki Asiye’nin kendini dahi kandırdığı bir cümle ama Cemal’in yanında olacaksa o da Cemal de sadece bu sıfata bile razı durumda. Asiye aralarında her ne yaşanmış olursa olsun hala bile Cemal’e kıyamıyor ki. Onun mutsuz olduğunu bile bile yaşamına devam edemiyor. Sekiz nisanın onun için ne kadar acı bir gün olduğunu biliyor ve onu yalnız bırakmak Asiye’nin içine hala bile sinmiyor.

Aşk öyle bir şey ki irade ne kadar güçlü olursa olsun bir şekilde kırıyor içine saklanılan kabuğu ve karşındakinin bir damla gözyaşı kor olup düşüyor kalbe. Asiye’de de durum bu; o Cemal’e karşı kendisini ne kadar gizlemiş, duygularını yok ettiğini söylemiş olsa da Cemal’in sekiz nisanda nasıl üzüldüğünü bilen tek insan ve onu o şekilde bırakmaya gönlü razı değil. Ailesizliğini, sevgisizliğini ve içinde asla sönmeyecek olan terk edilmiş olmanın verdiği acıyı en iyi bilen kişi Asiye. On sekiz sene önce aşkıyla nasıl ısıttıysa içini yine aynı aşkla sardı hiç geçmeyecek olan yarasını.

Cemal ilk ailesini hiç tanıyamadı bu yüzden bence Asiye’yi hep onun ilk ailesi, sığındığı liman, tek yuvası olarak gördü. Bir gün bırakıp gitse bile Asiye’nin ondan başka hiç kimseyi sevmeyeceğini, kalbinde sadece onun olduğunu bilerek yaşadı bunca sene. Fakat şimdi Asiye onun gözlerinin içine baka baka bir başkasını sevdiğini haykırıyor. Tüm yıldırma, öfkelendirme ve hayalleriyle vurmaya çalışmasına rağmen Asiye’nin duruşundan taviz vermemesi Cemal’in geri adım atmasına neden oldu. Zaten ona yaşattığı onca şeyden sonra ona neden diye sorma hakkını çoktan kaybetmiş durumda ve bunu çok iyi biliyor. Asiye’ye hala deli gibi aşık ve onu çok seviyor. Şimdi diyebilirsiniz madem bu kadar aşık Cemal, madem bu kadar çok seviyor ne çabuk kabullendi Asiye’nin Mahir’e aşık olmasını ya da neden çekip gitmiyor? Aslında Cemal bir şeyleri kabullenmiş gibi görünse de içten içe eski hatalarını da tekrar etmemeye başladı. Cemal neden gitmiyor ben size söyleyeyim :Nergis! Evet, evet doğru duydunuz kızı yüzünden tüm bu azaba katlanıyor. Cemal bazı gerçekleri bilmese de bildiği çok iyi bir şey var ki Nergis’in herkesten çok kendisine ihtiyacı var ve babası olarak bunun farkında. Cemal belki Asiye’nin başkasını sevmesine ikna olmuş olabilir ama kızını bir daha arkasında bırakmak da istemediği gün gibi ortada kaldı ki Nergis sayesinde Cemal yavaş yavaş bazı gerçekleri görmeye de başladı. Asiye hususunda umutsuz olmasının sebebi, sevdiğini zorlamamak diye düşünüyorum. Çünkü Asiye ne olursa olsun sevdiğine yalan söyleyecek biri değil ve Cemal bunu çok iyi biliyor. Sorgulama hakkını kendisinde görmediği için kızından aldığı ışıkla devam edebiliyor o kadar.

Üstelik Cemal’in Asiye’ye sitem etmeye, üstüne gitmeye yahut hesap sormaya hakkı yok. O yıllar önce Asiye’yi terk edip giderken de, Asiye onu o konakta eşi ve çocuğuyla mutlu bir aile kurmuş halde bulurken de kendisi için tek kelime etmeyip hesap sormadı. Üstüne gitmedi “Bana bunu nasıl yaparsın, neden beni terk ettin, beni nasıl bırakıp gittin?” diye sormadı bile. Olayın ardından gitmedi, intikam almaya çalışmadı, öğrendiği onca şeye rağmen kurcalamadı neler olduğunu. Dahası Cemal’in bu konu deşildikçe acı çektiğini gördüğü halde Cemal daha çok acı çeksin diye hiç uğraşmadı bile. Bundan dolayı Cemal’in de ona acı çektirmeye yahut bunu kurcalamaya hakkı yok. Zira Asiye onun gidişi yüzünden zaten yıllarca acı çekip durdu. Mutlu olmak istemesi de, ona güvenmemesi de, yeni yaşamına devam edip bozmak istememesi tercih edebileceği bir durum ve Cemal bunların hiç birine müdahale etme hakkına sahip değil. O bile isteye bu hakkı Mahir’in eline bıraktı şimdi geri almak istese de Asiye ona bu şansı vermedi ve ona göre vermeyecek de.

Cemal her ne kadar Mahir’in gerçek yüzünü yani öyle göründüğü kadar mükemmel olmayan, karısını aldatan, onu tanımayan bir adam olduğunu Asiye’ye göstermek istese de Asiye görmemeye kararlı ve bu Cemal’in hiç hoşuna gitmiyor. Üstelik hem Asiye hem de Mahir bu konuda suçlu olmadığını bildiğinden rahat davrandıkça Cemal ona daha çok bileniyor ve bu her karşılaştıklarında tansiyonun biraz daha yükselmesine neden oluyor. Mahir Cemal’in bu yükselmelerine bir anlam veremezken, Cemal gittikçe daha çok saldırganlaşıyor ve kanımca Mahir biraz daha sorgulamaya başlarsa Helin gibi o da bir şeylerden şüphelenmeye hatta gerçekleri öğrenmeye başlayacak. Çünkü Mahir şüpheci biri ve anladığım kadarıyla bir şeyi kafaya takınca peşini bırakmıyor tıpkı Raci ve Necmi de olduğu gibi. Mahir Asiye’nin onu sevmediğini ve dost gibi gördüğünü kabullenmiş gibi görünse de Zuhal’e söylediklerine bakacak olursak umudunu korumaya ve onu kazanmak için hamleler yapmaya devam edecek. “Asiye’yle bir şansım varsa…” O kabullenişini Asiye’ye kanıtlamış olsa da içinde hala vazgeçmiş değil fakat istese de istemese de Mahir bu oyuna yeni birini dahil etti: Zuhal.

Zuhal Mahir gibi kolay kolay bu durumu kabullenecek ya da Mahir gibi beni sever mi diye bekleyecek gibi durmuyor. Sanırım bu oyunda Asiye’yi Helin’den sonra en çok zorlayacak kişi de Zuhal olacak gibi duruyor. Zira anladığım kadarıyla kaybetmeye de Mahir’i kaptırmaya da hiç niyeti yok; “Sana da Helin’e de bu ilişkinin tek gecelik olmadığını göstereceğim, Mahir’le aramızdan çekil.”

Zuhal, babaanne şimdi de Helin evli olmadıklarını öğrendi üstelik Helin Asiye ve Cemal’in onu aldattığını düşünüyor zira aynadan Cemal’i gördü. Bence asıl Helin’i şimdi göreceğiz. Oyuncağı için abisini yakan, Cemal hoşlanmıyor diye Mahir’e ayar veren ve Cemal’i yanında tutabilmek için her şeyi yapabilecek gerçek Helin’le Asiye de biz de asıl şimdi tanışacağız gibime geliyor.

Eveeet heyecanımın doruklarda olduğu bir final sahnesiyle kapattık bu bölümü. Cemal Nergis’in söylediklerinden sonra kafasına bir şeyler dank etmiş gibi “Biri sizi tahdit mi ediyor?” Diye sormaya başladı. Şimdilik Nedret’ten şüphelenmiyor olsa da oklar illaki ona da dönecek. Helin şüphelenmeye başladı bir kere ve bu sefer gerçekler ortaya çıkmaya çok yakın. Helin Cemal ve Asiye’nin geçmişini öğrenecek olursa Nedret hiç acımaz ve onları polise şikayet eder. Bakalım gerçekler bir bir ortaya mı dökülecek yoksa Cemal bir şekilde bu durum için Helin’i ikna mı edecek? Sanırım sadece izleyip görebileceğiz.

O zaman bu haftalık da benden bu kadar, haftaya yeniden görüşmek üzere.