Aşk Cesaret İster (Senden Daha Güzel, 11.bölüm)

YAZAR : Simay DEMİR 

Aşkın çok güçlü bir duygu olduğuna inanmışımdır hep, insanı değiştirebilecek, iyileştirebilecek bir güçtür. Ona teslim olmak, kabullenmek, yaşamaya başlamak bile başlı başına cesaret gerektirir ki travması olan insanlar için çok daha meşakkatlidir bu süreç. İşte bu yüzden çok güçlüdür bana göre, önce insana kendine yenilmeyi, sonraysa karşındakine bile isteye yenilmeyi öğretir. işte tam bu noktada aşkla bir olan her zaman kazanır bana göre.

Emir Efsun’a olan duygularını kabul ettikten sonra bambaşka biri oldu, Efsun’sa o çevresinden her şeyi gizleme huyundan,”İnsanlar ne der, nasıl açıklarım” gibi korkulara düşmeden durabiliyor ve en önemlisi artık birine zarar veririm korkusuyla eline neşter almama durumu bile ortadan kalktı. Birbirlerine olan duyguları onları çok daha güçlü, hayata iyi bakan ve cesur insanlar yaptı.

Efsun Emir’e aşık olduğunu kabul etmekten hep en çok çekinen taraf oldu, öyle ki bu durumu değil Emir’e, Binnur’a kendine bile çok sonradan itiraf etti. Aşkın o kendine çeken yanına karşı koymadığını anladığı ansa artık çok geçti, çünkü çoktan aşık olmuştu bile. Fakat bu hafta gördüm ki Efsun için aşktan daha öte şeyler var. Annesi ve onunla olan sorunları mesela yahut insanlara iyilik etme arzusu hatta sevdiği insandan vazgeçmek uğruna bir insanın hayatına dokunma içgüdüsü aşkından daha ön planda onun için. Evet, canı çok yanıyor ama yine de başkasının canını yakacağına kendininkinin yanmasını tercih ediyor. Burada ben biraz takılıyorum aslında. Efsun bu huyundan vazgeçmezse başına hep böyle işler açılır.

Efsun’un herkesin yerine düşünme huyu bence çok yanlış . Sevda olayında; Efsun sırf Sevda ölüyorum dediği için Emir’den vazgeçti. Ben zaten Sevda’nın ağlayışına da isteğine de kayıtsız kalacağını düşünmemiştim ama bunu Emir’le paylaşmasını beklerdim doğrusu. Ben her ne kadar Efsun’un bu kararına saygı duysam da onaylamıyorum zira bunun kararını vermek, Emir’in duygularını yok saymak tek başına ona düşmezdi. Dahası bu konudaki doğrudan muhatap Emirken onun ne düşündüğünü ve ne hissettiğini çok iyi bildiği halde bunu yapması Emir’e büyük haksızlık olduğunu düşünüyorum. Çünkü o da çok iyi biliyor Emir sırf Sevda hasta diye onun yanında, yoksa yıllar önce bitmiş, boşanmak için gün sayan biri olduğunun gayet farkında. Yanlış anlaşılmasın burada asla Efsun’u yargılamıyorum zira o doğru bildiği, herkesin en az üzüleceğini düşündüğü ve vicdanının onu en az rahatsız edeceği şeyi yaptı.

Efsun’u da anlıyorum başka biri, hele de öleceğini dile getiren birinin son arzusu sevdiği adamla mutlu olmakken ve onun üzüleceğini bildiği halde Emir’le bir yola çıkamazdı. Üstelik Sevda’nın hastalığını bile bile onun üzülme müsebbibi olamazdı. Ne vicdanı ne de karakteri buna izin vermez ki böyle bir şey yapsa bile mutlu olamayacağını çok iyi biliyor. Öte yandan kalbini Emir’de bıraktı ve şu an için geri alması da pek mümkün görünmüyor. Emir onun için çok başka yerde ve bu fedakarlığıyla Emir’in ondan vazeçeceğini düşünüyor. Halbuki bu tek taraflı fedakarlık onun da Emir’in de hayatına üzüntüden başka bir şey getirmeyecek.

Efsun hayatında biri olduğunu söyleyerek Emir’in ondan uzaklaşacağını düşünse de ben aynı fikirde değilim. Emir ki Efsun’un nasıl kıskandığını görerek mest olmuş, kapıya kadar gelip ortamı kontrol ettiğinde yaşlı teyzelere atıfta bulunarak laf sokmuş, dahası ona karşı neler hissettiğinden eminken onun tek lafına bakıp altını eşelemeyeceğini düşünmüyorum. Zira artık Emir de eski Emir değil. Hiç kimseye güvenmiyor olsa bile Efsun’un duygularına da ona karşı olan kendi duygularına da çok güveniyor. Eğer öyle olmasaydı ne Taner’e bundan bahseder ne de Efsun’a ilanı aşk ederdi.

Aşk en büyük değişimini Emir’de yaşattı bana kalırsa. O gözümüzün önünde bambaşka biri haline geldi ve bunu neredeyse çevresindekilerin hepsi fark etmeye başladı. Düşünsenize Emir’in en büyük savaşı babasıyla olanıydı çünkü ucunda hayatını harcadığı klinik vardı. O kliniği yönetmek için bunca yıl çalışıp didinirken Efsun’un sadece geçici ortak olmasına bile zamanında çıldırmış ve ona büyük bir savaş açmıştı. Halbuki şimdi sırf Efsun gitmeyecek, yanında kalacak diye kliniğin yarısını gitmesine dahi ses çıkarmadığı gibi bir de Efsun’a sımsıkı sarılacak kadar çok sevindi. Efsun yanında olsun da gerisi hiç önemli değil onun için.

Emir’in artık öncelikleri değişti; eskiden tüm hayatı klinik ve işiyken şimdi tek önceliği Efsun ve bunu ona hissettirmek için elinden geleni yapıyor. Fakat o Efsun’a yaklaşmaya çalıştıkça Sevda’nın varlığı yüzünden Efsun ondan giderek uzaklaştı ama bence bunun tek sebebi Sevda’nın hasta olması değil aynı zamanda Emir için söyledikleri ve yaptıkları da Efsun’un uzaklaşmasına neden oluyor. Çünkü Sevda ona sarılıyor, evinde kalıyor ve Efsun’a Emir’in de ondan yeniden hoşlanmaya başladığını söyledi. Belki Sevda gerçekten hasta -ki ben hala inanamıyorum- ama niyeti asla iyi değil bana kalırsa; Emir’in Efsun’a nasıl baktığını, sarılışını görüyor söz konusu oyken nasıl hassas davrandığına birebir tanık olduğu halde aralarına girmek için bir çok şey yapıyor. Üstelik Efsun’a olanları anlatırken Emir’le ilgili hiç doğru olmayan şeyler anlattı; “Bana karşı duyguları canlanmaya başladı, benimle çok ilgileniyor.” Bana kalırsa gelişinin tek sebebi Efsun ve Emir’in arasını bozmak zira o nişanlılık haberi çıktıktan sonra bir anda ortaya çıkması ve birkaç yıl ömrüm kaldı demesi sadece Emir’in onu hayatına dahil etmesi için. Yoksa Emir başka hiç bir sebeble değil onu hayatına almak, klinikte işe başlatmak konuşmaya bile tenezzül etmezdi. Açıkçası ben Sevda’nın “Hala Emir’e çok aşığım” deyişine de inanmadım çünkü fark etmişsinizdir sadece Efsun etraftayken Emir’e sarılıyor, geçmişi hatırlatmaya çalışıyor, her an eskiden ne kadar güzel vakit geçirdiklerini anlatıp duruyor. Halbuki Emir’le yalnızken sanki sadece arkadaşlarmışta bir süre onunla kalacakmış gibi davranıyor. Yani tek amacı Efsun’u kıskandırıp Emir’den uzaklaşmasını sağlamak.

Aşk güçlü bir duygu kabul ediyorum ama bir tek aşık olmak yetmez biriyle yan yana, can cana kalmak için. Mücadele ister, özveri ister bu yüzden aşk korkakların işi değildir derler. Efsun şu an Sevda için fedakarlık yaptığını zannediyor ama onun tek yaptığı başka bir çözüm yolu bulmamak, Emir’den ve bulunduğu durumun içinden her zaman yaptığı gibi kaçmak. Fakat ben inanıyorum Emir öyle kolay kolay bu işin peşini bırakmayacak çünkü artık çok iyi tanıyor Efsun’u. Üstelik Emir duygularını kabul edip harekete geçmişken Efsun’dan tek bir sözle vazgeçebileceğini hiç zannetmiyorum. Hepimiz Emir’in ne kadar mücadeleci olduğunu da söz konusu sevdiği biri yahut bir şey olduğunda nasıl onu elinde tutmak için uğraştığını da çok iyi biliyoruz. Ve ben şimdi aynı hareketi sevdiği kadın için de yapmasını ve Efsun’un ondan neden uzaklaşıp öyle bir şey söylediğini öğrenmesini istiyorum, umarım beni yanıltmaz.

O zaman bu haftalık da benden bu kadar, haftaya yeniden görüşmek dileğiyle.