Anladım Ki Her Şey Sensin (Asiye&Doruk-Kardeşlerim)

YAZAN :Şeyma BULUT

Yepyeni bir bölümle karşınızdayız. Bölümümüzün adı Yakın Markaj oldu. Burada sizlerle yayındaki dizilerin etkileyici çiftlerine ya ds karakterlerine birlikte yakından bakacağız.
Bu bölümdeki ilk konuklarımız da Kardeşlerim dizisinin gözde çifti Asiye ve Doruk oldu.

Asiye ve Doruk uzaktan bakınca sıradan bir liseli çift gibi görünse de hiç öyle değiller biliyor musunuz? Bence ekranlarda gördüğümüz en özel aşk hikayelerinden birine şahit oluyoruz. Kötü çocuk ve onu adam eden çalışkan kız hikayesi gibi başlasa da onlara yaklaştıkça ortada ne aşılmaz duvarları olan bir genç kız ne de zalim bir kötü çocuk görüyoruz. Dış kalıpları bambaşka hikayeler anlatsa da birbirine kalben benzeyen, ruhen birleşen iki insanın öyküsü bu.

Asiye ile başlamam gerekirse, benim dizideki en sevdiğim karakterlerden biri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Asiye, zorluklarla dolu hayatında  kendisinden önce hep ailesini düşündü. Abisi okumayı kardeşleri için bırakmıştı, okuması, çalışması gerekiyordu. Asiye’nin kendi yaşıtları gibi serserilik yapma, boşa vakit geçirme gibi lüksleri yoktu. Okuyacak eğer çalışmaktan geriye vakti kalırsa da bir işe girip ailesine yardım etmesi gerekecekti. Asiye’nin hayatı bu iki düşünce arasında geçiyor zira başka çaresi hiç yoktu. Anne babası öldükten sonra özellikle tüm yük abisinin sırtına binince Asiye de ikiye bölünerek bir hayat yaşadı. Asiye’nin aslında ders çalışmak, iş yapmak, kardeşine göz kulak olmak dışında onlarca yeteneği var. Mesela çok güzel şarkı söylüyor, insanlarla iletişimi iyi, dansa kabiliyeti var. Daha da sayarım ancak maalesef tüm bu yeteneklerin gelişmesi için para lazım ve bu para Asiye’de ve ailesinde olan bir şey değil. Yine de o çalışmaktan bıkmadığı gibi kardeşi gibi de asla şikayetçi olmuyor. Sevdikleri yanında diye şükredip, yıkılsa da mücadelesine ayağa kalkıp kaldığı yerden devam ediyor. Asiye’nin başında bir sürü dert var ama bir tanesi var ki atsa atamadı, kaçamadı, o da ne yapsın? İlk kez mağlubiyeti kabul etti. Size en güzel yenilginin ne olduğunu söyleyeyim mi? Aşktır, aşk… Asiye burslu okuduğu ve başlarda asla haz etmediği Doruk’a aşık oldu. Bu aşktan bile bir ders aldı biliyor musunuz : Kimse göründüğü gibi değildir.

Karşımızda tam bir “bad boy” var : Doruk Atakul. Eren Kardeşlerin burslu okuduğu okulun sahibinin oğlu, yakışıklı, biraz serseri, malum burslularla uğraşmayı pek seven ve hatta tuvalete kafa sokan bir tip olarak karşımıza çıktı. Açıkçası Doruk’tan ilk bakışta hiç haz etmedim ben ve ilk sözüm : Ben bu çocuğu parçalarım oldu. Ancak zamanla Doruk’un aslında iyi bir insan olduğunu anladım. Doruk, ailesinde, çevresinde gördüğü hayat tarzı dışında bir yaşam şekli bilmediği için kendisinden maddi olarak aşağıda olanlarla dalga geçip, kendince eğleniyordu. Ancak onun zorbalığı ne Harika gibi alçakça ne de Tolga gibi adice oldu. Mesela Asiye’nin kıyafetleri çalındığında tam bir beyefendi gibi davrandı. O zaman yavaş yavaş hoşlanmaya başlasa da ben Doruk’un tüm dizi boyunca herhangi bir kıza zorbalık yaptığını da görmedim. Yani aslında fiziksel olarak kendine denk gördüğü insanlarla uğraşsa da kızlara karşı herhangi bir davranışı hiç olmadı. Bu da onun maskülen bir çocuk olmadığının da en büyük işaretiydi. Yine de Doruk’un alışkın olduğu hayatta öğrendiklerini değil de Asiye ile tecrübe ettiklerini yapmaya başlaması zaman aldı. En sonunda notaların etrafında dolaşırken bir peri kızına aşık oldu ve mücadele etmek ne demek bunu tecrübe etti.

Asiye ve Doruk’un hikayesi müzik noktalarının çevresinde başladı. İkisinin de müziğe olan yeteneği onların birbirlerinin hiç bilmedikleri taraflarını görmelerini sağladı. Okulun gireceği bir müzik yarışması için çalışmaya başlayan ikili arasında büyük bir aşkın da ilk tohumları ekildi. Müziğin birleştirici bir gücü vardır, bunu herkes bilir değil mi? Çanakkale Savaşı’nda bile düşman cepheler arasında müzik sayesinde iletişim kurulurmuş. Asiye ve Doruk da herkesten gizledikleri kalplerini müzikle birbirlerine gösterdiler ve sonrasında aralarında masal kahramanlarını bile kıskandıracak bir aşk başladı.

Asiye ve Doruk’un hikayesi canlandırdıkları masal kahramanları gibiydi. Zorluklara dolu oldu, cadılar, kötü anneler, katil krallar var. Doruk’un babasının Asiye’nin ailesinin katili olması, annesinin Asiye’yi asla kabul etmemesi gibi sorunlar olsa da ne Doruk o klasik erkekler gibi ailesinin arkasına sığınan bir çocuk, ne de Asiye gururundan gözünün önünü görmeyecek kadar dik köşeleri olan bir kız. Bu sebeple tüm engellere, sorunlara rağmen onlar el ele tutuşmayı, birlikte olabilmeyi başardılar. Bence aşkın gücü de buradan gelir. Her şeye, herkese, tüm egolara, kendi benliğinden gelen kusurlara rağmen birlikte olabilmeyi başarmaktır diye düşünüyorum.

Asiye ve Doruk zıtların aşkı olarak görünse de öyle değillerdi. Ben zıt kutupların aşkına pek inanmam açıkçası, bana çok hayalci gelir. Ateş ve buz yan yana duramaz. Biri diğerine ayak uyduramazsa ya biri diğerini söndürür ya da biri öbürünü eritip, yok eder. Bu sebeple zıtlıklarla bir araya gelse de insanlar, benzeşmek zorundadır. Aksi halde bir arada kalamazlar. Ancak ben Asiye ve Doruk’un çok da zıt olduğunu düşünmüyorum. Aksine onlar birbirlerine çok benziyorlar. Belki en başta ailesel olarak farklılıkları vardı ancak sonradan ikisinin de birbirine ne kadar benzediğini, ruhlarının aynı parlaklıkla olduğunu gördüm. İkisi de merhametli, insanlara karşı art niyet beslemeyen, sevgiyle iyileşen, gelişen çocuklar. Bu yüzden onların aşkının çok özel olduğunu düşünüyorum.

Doruk, Asiye’nin en zor zamanlarının en büyük destekçisi, erkek arkadaşı, yol arkadaşı, kurtarıcısı oldu. Asiye düştüğü yerden kalkmaya çok alışkın olsa da, Doruk Asiye’nin her zaman  yanında oldu. Düştüğü yerde onu ayağa kaldırdı, hayatını kurtardı hatta kendi hayatını onun hayatının önüne koydu. Gerçek sevgi böyledir zaten, sevdiğin insan söz konusu olduğunda başka kimseyi düşünmez, hatta bazen kendini bile yok sayarsın. Asiye ve Doruk sen ile benden biz olma haline adım adım geldiler ve bence böyle de çok güzel oldular.

Ben iki günde bana sunulan aşkları değil, adım adım gelişen ilişkileri izlemeyi çok seviyorum. Asiye ve Doruk’un bilmem hangi masal diyarından dünyamıza düştüğünü bilmesem de iyi ki düştüler diyorum. Aşkları insana umut veriyor ve hatta en acılı anlarda bile iyi ki de izliyorum dedirten cinstendi. Açıkçası böyle hikayeler izlerken kendi lise yıllarım, kendi yarım kalmışlığım aklıma geliyor. Hikayenin belli bir kısmıyla empati yaptığımda onları izlemek beni motive etti diyebilirim. Açıkçası sayfalarca yazabilirim ancak söyleyeceğim en önemli şey : İyi ki hayatımıza değdiniz çocuklar, iyi ki…

Yazımı bitirmeden önce tabii ki bu güzel karakteri yaratıp, bizlerle buluşturan Su Burcu Yazgı Coşkun ve Onur Seyit Yaran’dan bahsetmek istiyorum. Genç yaşlarına, oldukça büyük oyuncularla oynamalarına rağmen dizideki karakterleriyle senelerdir adlarından bahsettirmeyi başardılar. Ekran çifti olarak benim gördüğüm en iyi partnerliklerden olduğunu söyleyebilirim. Asiye ve Doruk’un hikayesine bu kadar gönülden ortak olduysak Onur ve Yazgı’nın yeteneklerinin, emeklerinin bir sonucudur bu.

Ekranda başarılı genç oyuncular gördüğümde ben ayrı bir mutlu oluyorum. Oldukça büyük bir fan kitlesine sahip olan ikili, onlarla kurduğu samimi ve içten ilişkileriyle de herkesin saygısını kazandı. Bu sene Altın Kelebek Ödülü’ne de layık görülen bu çifti bir sene daha birlikte izleyeceğiz. Yolları açık olsun.

Bu bölümün ilk konukları Asiye ve Doruk oldu. Siz de onların bu masalsı aşk hikayesini seviyor musunuz? Yorumlarda buluşalım.